O
martes día 10 de marzo reunímonos novamente para comentar a novela
La tigresa y el acróbata,
de Susanna Tamaro, “unha fábula para adultos”, en palabras da
autora, “que nestes tempos convulsos é o que o corazón precisa”.
A lectura non tivo unha acollida unánime por parte das
participantes do club. Algunhas persoas comentaron dificultade para
lelo, mesmo para entendelo, mentres que outras gozaron da súa
lectura e da gran cantidade de temas de reflexión que esta lles
suscitou: o rexeitamentdos estereotipos, representado pola Tigresa,
fronte a Tigrito, o seu irmán, que segue o camiño establecido: “ser
un tigre verdadeiro... ou ser outra cousa”; a busca da identidade e
a aceptación da propia singularidade: “As veces pasa: nace alguén
que non quere percorrer o camiño que outros trazaron para el” ; a
rutina como cadea que impide a liberdade: “deixei que os barrotes
entraran no meu corazón”; e a ansia de liberdade: “Pensárao e
desexárao moitas veces. Dar unha gadoupada, un empurrón, comer a
alguén e reconquistar a liberdade.”
Tamén outros temas como o papel da muller na sociedade (é a
Tigresa, e non Tigrito, quen rompe moldes) ou o desprezo dos seres
humanos pola natureza (“se non fóra polo home, o mundo sería
perfecto”) quedaron apuntados nunha reunión que resultou curta
para comentar esta fábula que leva á reflexión sobre o
verdadeiramente importante.
Nesta reunión decidimos,
finalmente, a próxima lectura, que será xa a última de este curso: La trenza, de Laetitia Colombiani.
